آنتونی آگوستین کورنو-بنیان گذار منحنی تقاضا-اقتصاددانان قبل ازکینز

اقتصاددان-آنتونی آگوستین کورنو-(Antoine Augustin Cournot (1801-1877

با سلام خدمت شما کاربران سایت تاتوره. تعدادی از اقتصاددانان قبل از کینز ، توماس مان ؛ ویلیام پتی ؛ جان لاک  ؛ جان لا ؛ دیوید هیوم ؛ برنارد ماندویل  ؛ فرانسیس کنه  ؛  ریچارد کانتیلون ؛ آن روبرت ژاک تورگو ؛ آدام اسمیت ؛ توماس روبرت مالتوس ؛ هنری سیدویک ؛ جرمی بنتام ؛ ژان باتیست سی ؛ ویلیام استانلی جوونس ؛ رابرت اوون ؛ دیوید ریکاردو ؛ کلادهنری دوروروری سن سیمون ؛ هنری کاری ؛ ناسا ویلیام سنیور ؛ فردریک لیست ؛ فردریک باستیا ؛ پیر ژوزف پرودن را در قسمت های قبل معرفی نمودیم. در این قسمت نیز، تصمیم داریم یکی دیگر از اقتصاددانان قبل از کینز، آنتونی آگوستین کورنو را معرفی نماییم. پس با ما همراه باشید تا آنتونی آگوستین کورنو را بشناسید.

راه رسیدن به قانون تقاضا

در واقع، با مطالعه کتاب پژوهش‌هایی درباره اصول «ریاضی نظریه ثروت،Researches into the Mathematical Principle of the Theory of Wealth 1838» مشکل می توان تاریخ انتشار کتاب را باور کرد – نقط ۱۵ سال پس از مرگ ریکاردو و ده سال پیش از چاپ کتاب جان استورات میل «اصول اقتصاد سیاسی» (۱۸۴۸).

کورنو در فصل ۳ کتاب، که با شهامت عنوان آن را قانون تقاضا نام می نهد، فرض می‌کند که مقدار فروش کالاها تابع نزولی قیمت آنهاست. این قانون هیچ ارتباطی با نظریه مطلوبیت نداشت، بلکه بر پایه مشاهدات علمی از داده های آماری استوار بود به بیانی دیگر، تابع تقاضای کورنو، یک منحنی تقاضای مارشالی که مقادیر مصرف کالا را در قیمت‌های فرضی متعدد نشان می‌دهد نیست، بلکه به طور ساده یک تابع فروش کالاست.

کورنو تابع فروش را به صورت«(D=F(P» و تابع درآمد را به صورت «(P=P(F» در نظر می گیرد. وی نشان می دهد که در صورتی که تقاضا نسبت به تغییرات قیمت انعطاف پذیر یا انعطاف ناپذیر باشد، افزایش قیمت درآمد کل را کاهش خواهد داد. بدین ترتیب، وی مفهوم کشش تقاضا را مورد استفاده قرار می‌دهد، بدون اینکه اصطلاح کشش تقاضا را به کار برد.

رسیدن قیمت در پایین‌ترین سطح و مقدار تولید در بالاترین سطح

کورنو به جای اینکه از حالت رقایت کامل یا نامحدود شروع کند و سپس به انحصار (وجود یک فروشنده) برسد، از انحصار شروع می‌کند و با افزایش تعداد فروشندگان به حالت رقابت می‌رسد، انحصارگر یا یک تابع معین درآمد کل«(TM=PF(P» و نیز یک تابع معین درآمد نهایی «(MR=F(P)+P+F(P» رو به روست سپس این توابع معین درآمد، در مقابل توابع کل و نهایی هزینه قرار داده می شوند.

آنتونی آگوستین کورنو نشان می‌دهد که سود بنگاه زمانی به حداکثر می‌رسد که هزینه نهایی با درآمد نهایی بنگاه برابر باشد. مارشال تحلیل کورنو درباره به حداکثر رساندن سود را در کتاب «اصول اقتصاد» (۱۸۹۰) می پذیرد، اما آن را برحسب هزینه ها و درآمدهای کل بیان می‌کند. مفهوم درآمد نهایی در اوایل دهه ۱۹۳۰ به وسیله جون رابینسون و« روی هارود , Roy Haroud» دوباره کشف می‌شود.

آنتونی آگوستین کورنو نه تنها نظریه انحصار را ارایه داد، بلکه توجه خود را به مورد« دوئوپولی , Duopuly »(دو فروشنده) معطوف داشت، و همانند حالت انحصار، وی فرض کرد که خریداران قیمت کالا را اعلام می‌کنند و فروشندگان صرفاً تولید خود را با آن قیمت تطبیق می دهند. بدین ترتیب، هر دوئوپولی تابع تقاضا برای کالای خود را برآورد می‌کند و سپس مقدار فروش کالای خود را با فرض اینکه مقدار فروش کالای رقیب ثابت می‌ماند، تعیین می نماید.

ثابت شده است که این فرضیه درست نیست، با وجود این در دوئوپولی هر بنگاه با تغییر مداوم قیمت کوچکترین نفعی نمی برد، و از این رو، قیمت در نهایت در یک موقعیت تعادل تثبیت خواهد شد. در این موقعیت تعادلی، قمیت کمتر از قیمت در شرایط انحصار و تولید بیشتر از تولید در شرایط انحصار خواهد بود. کورنو سپس نشان می دهد که هرچه شمار فروشندگان بیشتر شود، قیمت کاهش و مقدار تولید افزایش می یابد، و در نهایت، به یک حالت رقابتی خواهد رسید که قیمت در پایین ترین سطح و مقدار تولید در بالاترین سطح ممکن خواهد بود.

محل تولد و فعالیت و سوابق کاری آنتونی کورنو

شاید یادآوری این موضوع لازم نباشد که کتاب آنتونی آگوستین کورنو پس از انتشار کاملاً نادیده گرفته شد و وی به اندازه‌ای مایوس شد که علم اقتصاد را برای مدت بیست پنج سال رها کرد.

آنتونی آگوستین کورنو، ریاضیدان و فیلسوف و اقتصاددان فرانسوی، نخستین نویسنده ای است که منحنی تقاضا را تعریف و ترسیم می‌کند و همچنین نخستین کسی است که به نحو موثری از جبر برای حل مسایل به حداکثر رساندن در اقتصاد استفاده کرده است.

کورنو در سال ۱۸۶۳ کتاب «اصول نظریه ثروت» را تالیف کرد و برای اینکه کتاب خواننده بیشتری داشته باشد، زیان ریاضی را به کلی کنار گذاشت. به رغم اینکه از کتاب‌های اقتصادی کورنو استقبال چندانی نشد، اما به خاطر کتاب‌های متعددی که درباره جبر و احتمالات نوشته بود و نیز به خاطر تحریر مقالات فلسفی وی در زمان حیاتش بسیار معروف بود.

آنتونی آگوستین کورنو در سال ۱۸۰۱ در فرانسه زاده شد و پس از تحصیل در سال ۱۸۲۰ به عنوان معلم سرخانه وارد خانواده «مارشال سنت‌ کر Saint-cyr» شد. وی ده سال در آنجا ماند و در سال ۱۸۲۹ موفق به کسب درجه دکتری در علوم شد. پس از اینکه مدت کوتاهی به عنوان استاد درس ریاضی در دانشگاه لیون به تدریس پرداخت، تصدی سمت‌های اداری سطح بالای «دانشگاه‌های گرنوبل , Grenoble» و« دی ژون , Dijon» را برعهده گرفت. وی در سال ۱۸۶۲ بازنشسته شد و در سال ۱۸۷۷ درگذشت. پیش از مرگش، آثار وی به وسیله استانلی جوونس، والراس، و مارشال کشف شده بود و وی اعتبار همیشگی خود را به عنوان یک چهره مهم در تاریخ اقتصاد به دست آورده بود.