آرتور فرانک برنز – مبارزه با افزایش تورم – اقتصاددانان بعد از کینز
آنچه در این مقاله میخوانید
Toggleاقتصاددان – آرتور فرانک برنز (۱۹۸۷-۱۹۰۴) Burns Arthur Frank
کاربران سایت تاتوره سلام. امیدوارم سلامت باشید. در این قسمت تصمیم داریم یکی دیگر از اقتصاددانان بعد از کینز ، جناب آرتور فرانک برنز را معرفی نماییم. در قسمت های قبل، با تعدادی از اقتصاددانان بعد از کینز ، از جمله ایرما آدلمن ، آرمن آلبرت آلچیان ، کنث ژوزف آرو ، جو استاتن بین ، ویلیام جک بامول ، گری استنلی بکر ، ساموئلز بولز و جیمز مک گیل بیوکنن آشنا شدیم. پس با ما همراه باشید تا آرتور فرانک برنز را نیز بشناسید.
محل تولد و مدارج علمی
برنز در سال ۱۹۰۴ در شهر استانیس لا در کشور اتریش متولد شد و ده ساله بود که خانواده اش به امریکا مهاجرت نمودند. همه مدارج دانشگاهی را در دانشگاه کلمبیا طی نمود در سال ۱۹۲۵ لیسانس و فوق لیسانس و در سال ۱۹۳۴ دکترا گرفت. عنوان رساله دکترایش، روندهای تولید در ایالات متحده از سال ۱۸۷۰ به بعد بود.
آرتور فرانک برنز در سال های ۱۹۷۰-۱۹۷۸ رئیس هیأت مدیره نظام فدرال رزرو بود. وی در کل دهه ۱۹۷۰ مسئولیت مبارزه امریکا علیه افزایش تورم با وجود بیکاری مزمن را بر عهده داشت. همیشه اتخاذ تصمیمات مهم در زمینه سیاست پولی در ایالات متحده بر دوش رئیس فدرال رزرو است اما اطلاع دقیق آرتور فرانک برنز در مورد اوضاع واشنگتن، سه سال ریاست وی بر شورای مشاورین اقتصادی رئیس جمهور آیزنهاور در دهه ۱۹۵۰ و یک سال به عنوان مشاور شخصی رئیس جمهور نیکسون در اواخر دهه ۱۹۶۰ برای او این امکان را فراهم نمود که سمت ریاست فدرال رزرو را ارتقا بدهد و به سمتی تبدیل نماید که سیاست اقتصادی دولت امریکا را اتخاذ کند یا نقض کند. طی آن هشت سال، برنز قوی ترین اقتصاددان امریکا بود.
مسئول مبارزه با افزایش تورم
در سال ۱۹۳۰ به عنوان دانشیار پژوهشی به دفتر ملی تحقیقات اقتصادی پیوست و پس از کار در دانشگاه راتگرز از سال ۱۹۳۰ تا سال ۱۹۴۳، در سال ۱۹۴۴ در دانشگاه کلمبیا به مقام استادی رسید و به مدت بیست و یک سال در این مقام به تدریس پرداخت. در اواخر دهه ۱۹۴۰ به عنوان یکی از باهوش ترین منتقدین کینز در امریکا مطرح شد. آن هم نه به دلیل ایرادات منطقی ذاتی نظریه های کینز بلکه به دلیل عجله ای که کینز و پیروانش بر مبنای نظریاتی به نتایج سیاستی حمله می کردند که بزعم برنز هنوز مورد آزمون قطعی قرار نگرفته بودند.
کتاب اندازه گیری ادوار تجاری
بدون شک آرتور فرانک برنز به واسطه این واقعیت به چنین قدرتی در عرصه سیاست سازی دست یافت که قبلا به عنوان یک صاحب نظر در زمینه ادوار تجاری از شهرت قابل توجهی برخوردار شده بود. کتاب برجسته وی تحت عنوان «اندازه گیری ادوار تجاری» که آن را به اتفاق وسلی کلیر میچل نوشت نقطه اوج یک دهه کار در دفتر ملی تحقیقات اقتصادی درباره «ادوار مرجع» بود که تعداد زیادی از شاخص های آماری رونق ها و رکودها را در یک علامت واحد نقاط عطف ادوار تجاری خلاصه می کرد.
گرچه تجالینگ کوپمنز در مقاله ای تحت عنوان «اندازه گیری بدون نظریه» به شدت به این کتاب حمله کرد، شاخص های منتخب برنز و میچل از آن زمان به بعد برای پیش بینی دور تجاری همواره مورد استفاده بوده است. بعد از درگذشت میچل در سال ۱۹۴۸، برنز کسوت او را به ارث برد و به عنوان کارشناس برجسته امریکا در حوزه ادوار تجاری تنها ماند.
مقالات و کتابچه های منتشر شده
کتابچه های منتشره به وسیله دفتر ملی تحقیقات اقتصادی مانند تحقیقات اقتصادی و تفکر کینزی زمان ما (۱۹۴۶) و بی ثباتی مخارج مصرف کننده ( ۱۹۵۲) و همچنین تعداد زیادی از مقالات منتشره تحت عنوان مرزهای دانش اقتصادی حاوی نگرش شکاکانه برنز نسبت به ادعاهای واهی نظام کینزی بود.
در سال ۱۹۵۷، به ریاست دفتر ملی تحقیقات اقتصادی رسید و دو سال بعد رئیس انجمن اقتصادی امریکا شد. در طی این سال ها نیز به نوشتن پیرامون ادوار تجاری ادامه داد، آخرین مقاله جدی اش در این زمینه تحت عنوان دور تجاری در دنیای متغیر در سال ۱۹۶۹منتشر گردید. حتی در دوره تصدی ریاست فدرال رزرو از سال ۱۹۷۰ تا سال ۱۹۷۸ نیز هرگز از نوشتن و سخنرانی باز نایستاد. کتاب تأملاتی در مورد سیاست ساز اقتصادی مجموعه ای از سخنرانی ها و اظهارات وی طی این دوره هشت ساله است. از سال ۱۹۸۱ تا سال ۱۹۸۵ به عنوان سفیر امریکا در آلمان غربی خدمت نمود.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.