ژرار دبرو – تعادل در اقتصاد رقابتی – اقتصاددانان بعد از کینز
اقتصاددان – ژرار دبرو (۲۰۰۴-۱۹۲۱) Gerard Debreu
کاربران سایت تاتوره سلام. در این قسمت تصمیم داریم یکی دیگر از اقتصاددانان بعد از کینز ، جناب ژرار دبرو را معرفی نماییم. در قسمت های قبل، با تعدادی از اقتصاددانان بعد از کینز ، از جمله ایرما آدلمن ، آرمن آلبرت آلچیان ، کنث ژوزف آرو ، جو استاتن بین ، ویلیام جک بامول ، گری استنلی بکر ، ساموئلز بولز ، جیمز مک گیل بیوکنن و آرتور فرانک برنز ، رابرت وین کلاور و رونالد هری کوز آشنا شدیم. با ما همراه باشید تا ژرار دبرو را بشناسید.
محل تولد و مدارج علمی
ژرار دبرو در سال ۱۹۲۱ در شهرکاله فرانسه بدنیا آمد. در جوانی در رشته ریاضیات تحصیل کرد. در سال ۱۹۴۶ از دانشگاه پاریس فارغ التحصیل شد. بعد از اتمام جنگ جهانی دوم، عضو گروه بورباکی (Bourbaki) شد. اینها جمعی از ریاضیدانان جوان فرانسوی بودند که به دنبال بازسازی بنیان های منطقی ریاضیات بودند و آثار خود را به اتفاق هم به نام هانری بورباکی (Henri Bourbaki) ، نابغه ای خیالی منتشر می کردند. در سال ۱۹۴۸ با بورس بنیاد راکفلر به ایلات متحده امریکا رفت.
در سال ۱۹۵۰ و به عضویت «کمیسیون کاولز» (Cowles Commission) در دانشگاه شیکاگو درآمد. همکاری خود را با کنث آرو شروع کرد و با همکاری او مقاله مشهور «وجود تعادل در اقتصاد رقابتی» را در سال ۱۹۵۴ منتشر کرد که اثبات ریاضی وجود تعادل عمومی با استفاده از روش توپولوژی است که تا آن زمان در اقتصاد ناشناخته بود. به سخره گرفتن این تلاش ها و سایر تلاش ها برای اثبات امکان یک راه حل منحصر به فرد برای یک سیستم تعادل عمومی معادلات عرضه و تقاضا، آسان است.
بدیهی است که در دنیای واقعی قیمت ها و مقادیر منحصر به فرد به نحوی در همه بازارها تعیین می شوند و ممکن است اینطور تصور شود که بهتر است وقت اقتصاددان صرف کشف این بشود که بازارها چطور یک راه حل واحد را ایجاد می کنند نا آن که نگران این باشند که آیا مجموعه ای از معادلات همزمان به لحاظ ریاضی قابل حل هستند یا نه. با وجود این، نظریه های تعادل عمومی در همه شاخ های اقتصاد مدرن بکار می روند و اگر این اطمیان وجود داشت که یک مدل تعادل عمومی دارای راه حل است هرگز از تحلیل تعادل عمومی به طور قطعی استفاده نمی شد. به علاوه، دلایل وجود یک راه حل تعادل عمومی به برخی از شرایط محدود کننده بستگی دارد و این شرایط می توانند روش دستیابی به تعادل در چند بازار را در دنیای واقعی روشن سازند. در واقع مقاله آرو- دبرو برخی از جنبههای رقابت در دنیای واقعی را روشن ساخت.
در سال دبرو به همراه بقیه اعضاء کمیسیون کاولز ۱۹۵۵ به دانشگاه ییل پیوست و تا سال ۱۹۶۰ بهعنوان دانشیار در آنجا ماند. او در سال ۱۹۵۹، شاهکار خود را تحت عنوان «نظریه ارزش: تحلیل آکسیوماتیک تعادل اقتصادی» را منتشر کرد. این اثر، کتابی کوچک است که در آن آخرین درجه از پیچیدگی ریاضیات در دسترس اقتصاددانان استفاده شده است. در این کتاب به جای حساب دیفرانسیل و انتگرال و جبر ماتریسی از نظریه مجموعه و توپولوژی استفاده شده است. دبرو در این کتاب موفق شد تمامی نتایج سنتی نظریه قیمت رقابتی را در کمترین تعداد صفحات و بیشترین دقت بازنویسی نماید. در این اثر در مقابل کسانی که نظریه های اقتصادی را تنها در قالب کلمات و به صورت توصیفی دنبال می کنند، سر سوزنی عقب نشینی نشده است؛ اما با این حال تاثیر قابل ملاحظه ای بر تبیین کلامی ایده ها در کتاب های درسی اقتصاد داشته است.
کتب و مقالات ژرار دبرو
دبرو تعداد زیادی مقاله تکنیکی در مورد ” قضایای وجود” (existence theorems)منتشر نموده است. او در این مقالات هم در صدد کاهش تعداد فروض شدیدا مورد نیاز برای اثبات وجود تعادل عمومی تحت شرایط رقابتی بود و هم به مساله سرعت گرایش واقعی اقتصادها به راه حل تعادل عمومی پرداخت. دابلیو هیلدن براند (W.Hildenbrand) در کتابی به نام اقتصاد ریاضی: بیست مقاله ژرار دبرو، منتخبی از این مقالات را مجددا به چاپ رساند.
وی در سال ۱۹۶۰ دانشگاه ییل را ترک نمود وبه عنوان استاد اقتصاد و ریاضیات به دانشگاه کالیفرنیا در برکلی رفت. از سال ۱۹۶۹ تا سال ۱۹۷۱ رئیس انجمن اقتصادسنجی بود. از سال ۱۹۷۰ عضو انجمن پیشرفت علم در امریکا بود و در سال ۱۹۹۰ رئیس آن بود. اما افتخاری که باید بیشترین حظ را نصیب او کرده باشد دریافت نشان شوالیه لژیون دونور فرانسه در سال ۱۹۷۶ است چون او در همه سالهایی که در امریکا زندگی می کرد به زبان فرانسه سخنرانی می کرد، عادات غذایی فرانسوی داشت و جاذبه های شخصی اش آشکارا فرانسوی بود. با این حال حتی آن افتخار تحت الشعاع افتخار حاصل از دریافت جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۸۳ قرار گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.