37 – فیلیپ هنری ویکستید – هماهنگی قوانین توزیع – اقتصاددانان قبل از کینز
آنچه در این مقاله میخوانید
Toggleاقتصاددان – فیلیپ هنری ویکستید (1924-1844 ) Philip Henry Wicksteed
با سلام خدمت شما کاربران سایت تاتوره. تعدادی از اقتصاددانان قبل از کینز را در قسمت های قبل معرفی نمودیم. در این قسمت نیز، تصمیم داریم یکی دیگر از اقتصاددانان قبل از کینز، فیلیپ هنری ویکستید را معرفی نماییم. پس با ما همراه باشید تا ايشان را بهتر بشناسید.
زندگینامه فیلیپ هنری ویکستسد
اگر بتوان گفت که استائلی جوونس پیروانی داشته است؛ فیلیپ هنری ویکستید را باید به عنوان اولین آنها به شمار آورد. ویکستید در سال ۱۸۴۴ در لیدز (lidz) به دنیا آمد و در رشته ادبیات کلاسیک باستان و الهیات در کالج دانشگاه لندن و کالج جدید منچستر تحصیل کرد. فیلیپ هنری ویکستید از پدرش به عنوان یک کشیش موحد پیروی کرد. وی به عنوان یک محقق ادبیات و فلسفه، فیزیک ارسطو و «کمدی الهی ، Divine Comedy» ، « دانته ، Date » را ترجمه کرد. در سال ۱۸۷۹ یعنی نسبتا دیر و همزمان با مبارزه انتخاباتی «هنری جرج ، Henry George» در آمریکا، وارد اقتصاد شد.
هنگامی که وی به مطالعه اقتصاد سیاسی جوونس در سال ۱۸۸۲ پرداخت، جوونس قبلا درگذشته بود. دو سال بعد او نخستين اقتصاددان انگلیسی بود که از دیدگاه نظریه مطلوبیت نهایی، اقتصاد مارکسیستی را به باد حمله گرفت. « جرج برنارد شاو ، 1856 – 1950 ، George Bernard Shaw» از وی انتقاد کرد و پس از آنکه ویکستید به انتقاد شاو پاسخ گفت اعلام کرد که وی طرفدار قسم خورده جوونس است. به رغم حمله به مارکسیسم، ویکستید در تمام عمر خود با ایده های سوسیالیستی موافق بود، اگر چه نسبت به نظریه های سوسیالیستی بدبین بود. وی مانند بسیاری از اقتصاددان قرن نوزدهم، هیچگاه باور خود را درباره ملی کردن زمین ها رها نکرد.
نخستین کتاب ویکستید
نخستین کتاب وی تحت عنوان «الفبای علم اقتصاد، 1883 ,The Apaste of Economic Saans» یک کتاب مختصر درسی درباره اقتصاد جدید بود که صفت نهایی و واژه تحلیل نهایی را مشهور کرد، اما در واقع، انتشار کتاب « مقاله ای درباره هماهنگی قوانین توزیع ، An Easey on the Coordination of the Laws of Distribution ، 1894 » بود که موجب شهرتش در بین اقتصاددانان حرفه ای شد.
قوانین توزیع در اقتصاد کلاسیک از توضیحات کاملا جداگانه و نسبتا متفاوت درباره درآمدهای هر یک از سه طبقه اصلی – صاحبان زمین، سرمایه داران و کارگران – و بر پایه ویژگی های خاص عوامل تولیدی که به هر یک از آنان تعلق داشت، تشکیل شده بود، اقتصاد جدید تلاش می کرد تا یک تعریف هماهنگ شده درباره تمام پرداختی ها به عوامل بر حسب افزایش محصولی که آخرین واحد هر عامل تولید می کند، بیابد. اگرچه این نظریه توزیع مبتنی بر بهره وری نهایی قبلا در نوشته های شماری از اقتصاددانان بزرگ در اواخر دهه ۱۸۸۰ و اوایل دهه ۱۸۹۰ پدیدار شده بود، به ویژه در نوشته های اجورث، جان پینس کلارک و مارشال، اما همچنان در ایهام باقی مانده بود.
پاسخ ویکستید به نظریه تفاوت اجاره ریکاردو!
نظریه تفاوت اجاره ریکاردو، به نوعی یک نظریه بهره وری نهایی بود که در آن، واحدهای متغیر کار و سرمایه در یک مقدار ثابتی از زمین به کار می روند و اجاره را به عنوان باقیمانده در اختیار زمین داران نهایی قرار می دهد. اما اگر اکنون ما مقادیر متغیری از زمین را با مقادیر ثابتی از کار و سرمایه مورد استفاده قرار دهیم، آیا اجاره به عنوان محصول نهایی زمین با اجاره به مفهومی که در نظریه ریکاردو به کار می رود یکسان است و آیا بهره و دستمزد باقیمانده هستند؟!
البته پاسخ ویکسنید به این پرسش مثبت است. به نظر ویکسنید، نظریه ریکاردو به طور ساده یک حالت خاص از نظریه عمومی تر بهره وری نهایی است. به طور همزمان ویکسنید پرسش دیگری را مطرح می کند که برای بیش از یک دهه تکرار شده بود. اگر به هر یک از عوامل تولید ارزش محصول نهایی آن پرداخت شود، آیا جمع بهره وری نهایی پرداخت شده به این عوامل، با ارزش بازاری تولید مساوی است و هیچ باقیمانده ای وجود ندارد؟ ویکسنید دوباره پاسخ مثبت می دهد او می کوشد نشان دهد که این حالت رقابت کامل است که قضیه جمع پذیری یا کامل شدن را تضمین می کند.
ایده ایکه موفق به بیان آن نشد!
آنچه وی در نظر داشت، این ایده بود که رعایت کامل با هزینه های ثابت با بازدهی ثابت نسبت عوامل سازگاری دارد، به گونه ای که یک تغییر در مقادیر تمام عوامل به کار گرفته شده، همیشه منجر به تغییرات مساوی در حجم تولید شده، و در این حالت، ارزش کل تولید با کل مبلغ پرداخت شده به عوامل برابر خواهد بود.
اما ویکستید هرگز موفق نشد این فکر را به طور دقیق بیان کند و حتی متوجه نبود که بازده نسبت به مقیاس ایجاب می کند که اساسا تابع تولید – به قول ریاضیدانان – همگن درجه اول (قضیه معروف ریاضی به نام قضيه اولر Eulers Theoreme) درباره توابع همگن به سادگی و ظریف می تواند موضوع جمع پذیری را ثابت کند. بعدها معرفی کننده کتاب وی به نام « دبليو فلوکس A.W.Flux , 1867-1942» بود که برای نخستین بار متوجه ارتباط شد و دلایل لازم را ارائه کرد. ویکستید در نوشته های بعدی خود در پاسخ به انتقادهایی که ناشی از سردرگمی مربوط به قضیه جمع پذیری بود از این قضیه صرف نظر کرد. در واقع سال ها طول کشید تا سوء تفاهم های مربوط به این موضوع برطرف گردد.
آخرین اثر فیلیپ هنری ویکستسد
آخرین اثر ماندنی ویکستید، کتاب جذاب و فصیحش، تحت عنوان «درک عمومی اقتصاد سیاسی، 1910 ,ease of Political Economy » بود که یک کتاب درسی، اما این بار در حجمی قطورتر بود. کتاب کوششی در نشان دادن این مطلب بود که علم اقتصاد چیزی بیشتر از یک موضوع است؛ علم اقتصاد یک نظریه انتخاب معقول در همه زمینه های زندگی با آنچه اقتصاددانان جدید اتریشی می نامند، رفتار شناسی است.
این کتاب، همچنین دارای ویژگی های منحصر به فردی بود، مانند استفاده وسیع از مفهوم هزینه فرصت های از دست رفته ، هزینه تولید هر کالایی (x) عبارت است از ارزش کالای دیگری (Y) که رها می شود تا آن کالا (X) به دست آید. ویکستید تاکید می کرد که گمراه کننده خواهد بود اگر علاوه بر تقاضا هزینه تولید را به عنوان یک عنصر جداگانه در تعیین قیمت در نظر بگیریم؛ منحنی عرضه، در واقع، معکوس منحنی تقاضاست. به این دلیل و دلایل دیگر، ویکسبد در این کتاب به منگر و سایر اقتصاددانان مکتب اتریشی نزدیک می شود تا به مارشال و مکتب کمبریج.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.