6- دیوید هیوم – آزادی سیاسی ریشه در آزادی اقتصادی – اقتصاددانان قبل از کینز
آنچه در این مقاله میخوانید
Toggleاقتصاددان – دیوید هیوم (David Hume (1711 – 1776
با سلام خدمت شما کاربران سایت تاتوره. تعدادی از اقتصاددانان قبل از کینز ، توماس مان ؛ ویلیام پتی ؛ جان لاک ؛ جان لا ؛ برنارد ماندویل را در قسمت های قبل معرفی نمودیم. در این قسمت نیز، تصمیم داریم یکی دیگر از اقتصاددانان قبل از کینز، دیوید هیوم را معرفی نماییم. پس با ما همراه باشید تا دیوید هیوم را بشناسید.
دلایل برجسته بودن دیوید هیوم و مقالاتش
اگر یک اقتصاددان پیش از آدام اسمیت وجود داشته باشد که برخی بخواهند وی را از نظر قدرت تحلیلی، درک تاریخی و سبک نوشتاری برتر از آدام اسمیت بدانند، وی دیوید هیوم است.
اما دیوید هیوم هیچگاه یک کتاب نظام یافته در اقتصاد ننوشت. نوشته های دیوید هیوم به مجموعه ای از مقالات درباره پول، جمعیت و بازرگانی بین المللی محدود می شود. بخش عمده نوشته های دیوید هیوم درباره فلسفه، سیاست و تاریخ است.
با این حال، این مقاله ها که در سال ۱۷۵۲ زیر عنوان «بحثهای سیاسی ,Political Discource » منتشر شد ، آنچنان نفوذی بر دیگران به طور اعم و بر دوست صمیمی وی – آدام اسمیت – به طور اخص داشت که نوشته های آنان را باید در میان نوشته های عمده اقتصادی قرن هجدهم رتبه بندی کرد. به یقین، نوشته های آنان از چنان کیفیتی برخوردار است که امروزه هم ارزش خواندن دارد.
محل تولد و سوابق کاری و تحصیلی دیوید هیوم
دیوید هیوم در سال ۱۷۱۱ در اسکاتلند زاده شد. دیوید هیوم ابتدا در اسکاتلند و سپس در دانشگاه ادینبورگ به تحصیل پرداخت. پس از تلاش ناموفق برای احزار شغل در یک کارخانه در بریستول، انگلستان را برای گذراندن یک دوره مطالعاتی در فرانسه ترک کرد. تا آن زمان، اثر عمده خود زیر عنوان مقاله ای درباره طبیعت انسان A Trealise of ,Human Nature» را در سال ۱۷۳۹ به پایان رسانده بود.
دیوید هیوم ، پس از یک دوره کوتاه که به عنوان معلم سرخانه برای یک اشراف زاده اسکاتلندی خدمت کرد، باقیمانده عمر خود را به مطالعه گذراند. «مقالاتی درباره اخلاق و سیاستEssays, Moral and Political, 1741 » ، «پژوهش درباره اصول علم اخلاق، An Inquiry, Concerning the Principles of Morals, 1751» و «بحث های سیاسی» (۱۷۵۲)، اعتبار وی به عنوان یک فیلسوف، و با کتاب «تاریخ انگلستان، ۱۷۵۴-۱۷۶۲ , A History of England » موقعیت دیوید هیوم به عنوان یک تاریخدان تثبیت گردید.
نظر دیوید هیوم در مورد مسیحیت
به دلیل تردید عمیق دیوید هیوم درباره بحث های سنتی مسیحیت در اخلاق و مذهب و ترجیح مشخص دیوید هیوم برای «روش تجربی»، دیدگاه دیوید هیوم در معرض رسوایی و اتهام قرار گرفت، به گونه ای که حتی زمانی که دیوید هیوم در حضور آدام اسمیت و سایر دوستانش درگذشت، آنان تحت فشار شدیدی قرار داشتند که بگویند دیوید هیوم در آخرین لحظات در بستر مرگ، اعتقاد خود را به خدا و معاد اعلام کرده است، به هر حال، آدام اسمیت در مقابل فشار افکار عمومی مقاومت کرد و تغییر عقیده دیوید هیوم را در زمان مرگ انکار کرد.
دیدیو هیوم چه کمک های بزرگی به تفکر اقتصادی داشته است؟
دیوید هیوم سه یا شاید چهار کمک بزرگ به تفکر اقتصادی کرده است. نخستین کار دیوید هیوم ، موضوع به اصلاح سازوکار «جریان – پول , Speice – flow » است که پاسخ دیوید هیوم به مکتب سوداگری است. با به کارگیری نظریه مقداری پول، که بر طبق آن سطح قیمتها در هر کشور، مستقیماً با عرضه پول و غیرمستقیم با حجم تجارت تغییر میکند.
دیوید هیوم نشان داد که ورود جریان طلا به داخل کشور در نتیجه فزونی صادرات بر واردات، منجر به بالا رفتن قیمت های داخلی شده و با کاهش صادرات و تشویق واردات، اصلاح خواهد شد. در شرایط تجارت آزاد، تراز پرداخت های هر کشور تعادل خواهد داشت، یعنی توزیع بین المللی پول در تطابق با سطح توسعه اقتصادی هر کشور خواهد بود.
به دلایلی که کاملا درک نشده است، آدام اسمیت در حمله به مکتب سوداگری، اشاره ای به این بحث دیوید هیوم نکرده است. با وجود این، سازوکار جریان – پول، یک عنصر مهم در نظریه کلاسیک تجارت آزاد است: این موضوع به وسیله ریکاردو و سپس سنیور (Senior) و استوارت میل مورد تأکید قرار گرفته است.
دیوید هیوم بر این باور بود که حجم مطلق عرضه پول کشور بر فعالیت اقتصادی آن بی تأثیر است، اما قبول داشت که افزایش تدریجی در عرضه پول، قادر به ایجاد تولید و اشتغال اضافی خواهد بود. اقتصاددانان کلاسیک ، تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا این موضوع را در تفکر دیوید هیوم نادیده بگیرند، زیرا این موضوع با مقابله آنان با اکسیر پول و سفسطه قدیمی مکتب سوداگری ، تضاد داشت.
سومین کمک دیوید هیوم به علم اقتصاد این است که یک ارتباط ذاتی بین رشد آزادی سیاسی در جوامع بازرگانی نوین، و اصالت فرد وجود دارد و تمرکز زدایی سیاسی، از رشد بازرگانی و صنعت ناشی می شود. به طور خلاصه، آزادی سیاسی ریشه در آزادی اقتصادی دارد: از نظر آدام اسمیت، این موضوع آن قدر مهم بوده است که چندین بار در کتاب خود به آن اشاره کرده است.
آخرین کمک دیوید هیوم به تفکر اقتصادی قضیه مشهوری است که دیوید هیوم در کتاب مقاله درباره طبیعت بشری ، آورده است. این قضیه به زبان امروزی این است که «شما نمی توانید از آنچه هست، آنچه باید باشد را نتیجه بگیرید» – تمام واقعیات در جهان نمی تواند به یک قضاوت اخلاقی بینجامد». این قضیه همان تمایز معروف بین اقتصاد هنجاری (normative) و اقتصاد اثباتی (positive) می باشد، که به طور صریح در اوایل دهه ۱۸۳۰ در نوشته های سینور مطرح شده است.
در اینجا با یکی از اقتصاددانان قبل از کینز ، دیوید هیوم آشنا شدیم و جهت آشنایی با دیگر افتصاددانان قبل از کینز ، روی اسامی زیر کلیک نمایید:
توماس مان ، ویلیام پتی و جان لاک
(۱) توماس مان Thomas Mun | (2) ویلیام پتی William Petty | (3) جان لاک John Locke |
(4) جان لا John Law | (5) برنارد ماندویل Bernard Mandeville | (6) دیوید هیوم David Hume |
(7) فرانسیس کنه Francois Quesnar | (8) ریچارد کانتیلون Richard Cantillon | (9) آن روبرت ژاک تورگو Anne Robert Jcques Turgot |
(10) آدام اسمیت Adam Smith | (11) توماس روبرت مالتوس Thomas Robert Malthus | (12) جرمی بنتام Jearemy Bentham |
(13) دیوید ریکاردو David Ricardo | (14) روبرت اوون Robert Owen | (15) ژان باتیست سی Jean – Baptiste Say |
(16) سیموندو لیونارد سیسموندی Sismonde De Jean Charles Leonard Sismondi | (17) کلادهنری دوروروی سن سیمون Cluaude Henri de Rouvory Saint – Simon | (18) هنری کاری Henry Cary |
(19) ناسا ویلیام سنیور Nassau William Senior | (20) فردریک لیست Friedrich List | (21) فردریک باستیا frederich Bastiat |
(22) پیر ژوزف پرودن Pierre-Joseph Proudhon | (23) آنتونی آگوستین کورنو Antoine Augustin Cournot | (24) جولز دوپویی Jules Duouit |
(25) جان استوارت میل John Stuart Mill | (26) جان هنریش فون تانن John Heinrich von Thunen | (27) کارل مارکس Karl Marx |
(28) هنری هنریش گوسن Hermann Heinrich Gossen | (29) توماس ادوارد کلیف لزلی Thomas Edward Cliffe Leslie | (30) کلمنت جاگلار Clement Juglar |
(31) ویلهلم جرج فردریک روشر Wilhelm Georg Friedrich Roscher | (32) ویلیام استانلی جوونس William Stanley Jevons | (33) کارل منگر Carl Menger |
(34) لئون والراس Leon Walras | (35) هنری سیدویک Henry,SidgWick | هنری جرج Henry,George |
فیلیپ هنری ویکستید Plilip Henry Wicksteed | فرانسیس اجورث Francis Ysidro Edgeworth | آلفرد مارشال Alfred Marshall |
جان بیتس کلارک John Bates Clark | گوستاو وون اشمولر Gustav Von Schmoller | آلبرت آفتالیون Albert Aftalion |
ویلفردو پارتو Vilfredo Pareto | یوگن بوهم باورک Eugen von Bohm-Bawerk | فردریک فون ویزر Friedrich von Wieser |
کنوت ویکسل Knut Wicksell | ماکس وبر Max Weber | ویلیام کانینگهام William Cunningham |
کارل گوستاو کاسل Carl Gustav Cassel | ریچارد تئودور ایلی Richard Theodore Ely | ورنر سمبارت Werner Sombart |
ایروینگ فیشر Irving Fisher | تورستین باندوبلن Thorstein Bunde Veblen | جان اتکینسون هابسون John Atkinson Hobson |
رزالوکزامبورگ Rosa Luxemburg | یوگن اسلاتسکی Eugen Slutsky | وسلی کلر میچل Wesley Clair Mitchell |
جان راجر کامونز |
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.