24- جولز دوپویت – مطلوبیت نسبی – اقتصاددانان قبل از کینز
آنچه در این مقاله میخوانید
Toggleاقتصاددان – ژول دوپیت ( ۱۸۶۶ – ۱۸۰۴ ) Jules Dupuit
با سلام خدمت شما کاربران سایت تاتوره. تعدادی از اقتصاددانان قبل از کینز ، توماس مان ؛ ویلیام پتی ؛ جان لاک ؛ جان لا ؛ برنارد ماندویل ؛ دیوید هیوم ؛ فرانسیس کنه ؛ریچارد کانتیلون ؛ آن روبرت ژاک تورگو ؛ آدام اسمیت ؛ توماس روبرت مالتوس ؛ جرمی بنتام ؛ دیوید ریکاردو ؛ رابرت اوون ؛ ژان باتیست سی ؛ سیمونددوژان چارلزلیوناردسیسموندی ؛ کلادهنری دوروروری سن سیمون ؛ هنری کاری ؛ ناسا ویلیام سنیور ؛ فردریک باستیا ؛ پیر ژوزف پرودن ؛ آنتونی آگوستین را در قسمت های قبل معرفی نمودیم.در این قسمت نیز، تصمیم داریم یکی دیگر از اقتصاددانان قبل از کینز، ژول دوپیت را معرفی نماییم. پس با ما همراه باشید تا ژول دوپیت را بشناسید.
آنچه بر ژول دوپیت گذشت
ژول دوپیت یکی از اقتصاددانان مهندس قرن نوزدهم است که کمک زیادی به پیشبرد علم اقتصاد کرده است. زمانی تصور میشد که وی محقق گوشهگیری بوده است. اما پژوهشهای اخیر نشان میدهد که ویعضومدرسه پل و معدن پاریس بوده و تحلیلهایاقتصادی را درقیمتگذاری کارهای عمومی مورداستفاده قرارمیداده است.
ژول دوپیت در سال ۱۸۰۴ در شمال ایتالیا زاده شد و در فرانسه به تحصیل مشغول گردید. او هم در پلی تکنیک پاریس وهم در مدرسه پل و معدن به تحصیل پرداخت و در اداره پل و معدن خدمت کرد و در سال ۱۸۵۵ به سمت مدیرکل بازرسی آن اداره منصوب شد.
شماری از مقالات و یافتههای ژول دوپیت
وی در شماری از مقالات ارزنده، ازجمله «هزینه حملونقل، On Tolls and Transport Charges,1842» تا «اندازهگیری مطلوبیت کارهای عمومی، On the Measurement of the Utility of Public Works,1844»، و «اندازهگیری مطلوبیت ،۱۸۵۳» این پرسش را مطرح کرد؛ که چگونه میتوان ساخت جادهها، کانالها و پلها را ازنظر منافع اجتماعی توجیه کرد. او تشخیص داده بود که منافع اجتماعی بسیار بیشتر از قیمتی است که درواقع برای استفاده از آن پرداخت میشود و اکثر مردم مایل خواهند بود بالاتر از قیمتی که عملاً میپردازند، پرداخت کنند.
ژول دوپیت با استفاده از مفهوم تبعیض قیمت کامل، منحنی مطلوبیت نهایی نزولی برای کالاهای عمومی را ارائه داد. وی با این فرض که دولت بالاترین قیمت را برای هر واحد اضافی خدمت دریافت میکند، نتیجه گرفت که هر چه واحدهای اضافی ارائهشده توسط دولت بیشتر شود؛ قیمت دریافتی کمتر خواهد شد. بدین ترتیب، کل دریافتی برابر خواهد بود با کل منطقه زیر منحنی مطلوبیت نهایی و کل مطلوبیت بهدستآمده نیز برابر خواهد بود با کل منطقه زیر منحنی مطلوبیت نهایی.
مطلوبیت نسبی (مازاد مصرفکننده و تولیدکننده)
«مطلوبیت نسبی relative utility» یا آنچه که مارشال «مازاد مصرفکننده consumer surplus » مینامد، برابر با حاصلضرب تعداد واحدهای خدمات عرضهشده در تفاوت بین مطلوبیت کل و مطلوبیت نهایی است.
اگر منحنی مطلوبیت نهایی را با منحنی تقاضا مساوی فرض میکنیم، مطلوبیت نسبی بهطور تقریب منطقه مثلثی شکل خواهد بود که زیر منحنی تقاضا و بالاتر از مستطیل قیمت_مقدار است. همینطور، کاهش در هزینه خدمات منجر به افزایش مازاد مصرفکننده خواهد شد. ژول دوپیت مازاد تولیدکننده را نیز موردبررسی قرار میدهد و ازنظر وی کل منافع پل برای جامعه، عبارت از مجموع مازادهای مصرفکننده و تولیدکننده خواهد بود.
کاستی های مقالات ژول دوپیت
وقتی ما مقالههای ژول دوپیت را با مفاهیم مشابه در مقالههای مارشال مقایسه میکنیم، از کاستیهای بحثدوپیت شگفتی زده میشویم. جدا از یکی دانستن مطلوبیت و تقاضا در نظریه دوپویی و نیز فرض اینکه مازاد مصرفکننده برای افراد متفاوت را میتوان با یکدیگر جمع کرد، به نظر میرسد که دوپیت اعتقادی به این موضوع نداشته است که کارهای عمومی نهتنها برای خودمصرف کنندگان، بلکه برای دیگران نیز عوارض خارجی مثبت ایجاد میکند.
باوجوداین، ژول دوپیت مفهوم منحنی تقاضا با شیب نزولی را مستقل (تا جایی که ما میدانیم) از کورنو ابداع کرده است، و بهیقین، نخستین نویسندهای بوده است که نظریه مطلوبیت را برای بسط برخی قضایای اولیه در تحلیل فایده_هزینه پروژههای عمومی به کار گرفته است.
جوونس زمانی که کتاب خود تحت عنوان«نظریه اقتصاد سیاسی، theory of political economy » را به رشته تحریر درآورد از آثارژول دوپیت بیاطلاع بود؛ و حتی مارشال، زمانی که اندیشههای خود را در دهه ۱۸۷۰ منتشر کرد، اطلاعی از آثارژول دوپیت نداشت. اما بههرحال، هر دو نویسنده، سالهای بعد احترام خود را نسبت به تلاشهای پیشگامانه ژول دوپیت ابراز داشتند.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.